پدیده های موجود در جهان واقعی به دو دسته ایستا و پویا گروه بندی می شوند. پدیده های ایستا پدیده هایی هستند که در طول زمان ثابت می باشند ولی پدیده های پویا در طول زمان دچار تغییر می شوند که این تغییر ممکن است در مکان، هندسه، خصوصیات توصیفی و ... پدیده انجام گیرد. از انجایی که خصوصیات ترافیک در طول زمان تغییر می یابد و نیز این خصوصیات به یک مکان تعلق می گیرد، یک پدیده مکانی-زمانی محسوب می گردد. امروزه پیشرفت فناوری باعث شده تا امکان مدیریت پدیده های مکانی-زمانی در سیستم های اطلاعات مکانی فراهم آید.هدف این تحقیق بررسی امکان کنترل و هماهنگ سازی چراغ های راهنمایی با استفاده از سیستم اطلاعات مکانی-زمانی می باشد. به همین منظور ابتدا مولفه ها و پارامترهای مربوط به تعیین شرایط ترافیکی و هماهنگ سازی چراغ ها جمع آوری شده و بر مبنای آن ساختار داده های ترافیکی زمانی (داده های پویا) برای ورود به پایگاه داده، تعیین می گردد.این ساختار به نحوی تعیین شده که متناسب با نوع رفتار ترافیکی موجود، شرایط ترافیکی لحظه ای بر مبنای اطلاعات دقیق کمی به سیستم معرفی می گردد. در این تحقیق، ذخیره سازی و مدلسازی داده های پویا به همراه داده های مکانی مربوط به مسیر خیابان ها (داده های ایستا) بر اساس مدل رابطه ای اشیای مکانی دارای برچسب زمانی انجام گرفته که با ایجاد ارتباط بین این داده ها، تغییرات به وجود آمده در شرایط ترافیکی در هر لحظه تعیین می گردد. بر اساس این تغییرات، پارامترهای ترافیکی و مقدار وابستگی بین تقاطع ها محاسبه می شود و سپس بر اساس این اطلاعات، زمانبندی چراغ ها به صورت منفرد و شبکه انجام می پذیرد.

با افزایش محبوبیت به اشتراک گذاری عکس ها و ویدیوها در شبکه های اجتماعی و تسهیل در دسترسی به فناوری های مکان یابی مانند سیستم تعیین موقعیت جهانی کاربران روزبه روز تعداد بیشتری از عکس ها و ویدیوهای خودشان را با دوستان و آشنایان به اشتراک می گذارند. از این رو کاربران وب دیگر تنها استفاده کننده نیستند، بلکه تولیدکننده ی اطلاعات نیز می باشند. این حجم و فراوانی داده های مکان مبنا می تواند برای خدمات و سرویس ها استفاده گردد. سیستم های توصیه گر ازجمله سرویس های مکان مبنای محبوب این شبکه ها محسوب می شوند. دستگاه های توصیه گر، با بهره گیری از تکنیک های آماری و تکنیک های کشف دانش، به توصیه مکان های جدید و کاهش مشکلات ناشی از حجم زیاد داده ها می پردازند. هدف پژوهش حاضر، ارائه یک روش برای توصیه مکان های گردشگری محبوب و همچنین توالی سفر (دنباله ای از مکان های گردشگری) است. روش ذکرشده در این مقاله به صورت یک طرح کاربردی می باشد به این شکل که در این روش خرد جمعی کاربران را بر اساس مجموعه عکس ها با برچسب مکانی جمع آوری کرده و از آن به منظور ارائه مجموعه ای از مکان های گردشگری و توالی سفر محبوب متناسب با زمینه ی فعلی گردشگر جدید شهر استفاده می کند. در این پژوهش از زمینه عکس ها (مکانی و زمانی) در ترکیب با وضعیت آب وهوایی به دست آمده از طریق وب سرویس های آنلاین به منظور پشتیبانی از بافت آگاه بودن توصیه استفاده گردیده است. . به منظور بررسی عملکرد روش پیشنهادی از مجموعه ی داده های سایت پانورامیو مربوط به منطقه شش تهران استفاده گردید. نتایج تجربی نشان می دهد 5/64% نتایج به دست آمده از طریق این روش با واقعیت یکسان بوده و این بیانگر منطقی بودن توصیه حاصل از تحلیل تصاویر مردم گستر و منطبق بودن این نتایج با واقعیت است.

زمان و مکان جزء غیر قابل تفکیک هر پدیده در دنیای واقعی می باشد. از آنجائیکه در سیستمهای اطلاعات مکانی، مدلسازی پدیده های مکانی اولین گام در پردازش و تحلیل آن پدیده ها می باشد، افزودن قابلیتهای لازم به منظور شامل شدن بعد زمان در مدلسازی ها امری اجتناب ناپذیر می باشد. یکی از نیازهای اصلی در مدلسازی مکانی-زمانی پدیده ها ایجاد قابلیت بررسی روابط توپولوژیک زمانی-مکانی بین پدیده ها برای تحلیل ارتباط مکانی و زمانی آنها می باشد. بر این اساس در این مقاله ضمن تبیین انواع ابعاد زمان، با استفاده از یک روش ابتکاری کلیه روابط بین ابعاد مختلف زمان استخراج شده است. این روابط بدست آمده شامل سه رابطه بین دو رویداد زمانی، شش رابطه بین یک رویداد و یک حالت زمانی و 13 رابطه بین دو حالت زمانی می باشند. سپس با تلفیق این روابط با روابط توپولوژیک مکانی، 104 رابطه توپولوژیک مکانی-زمانی بین دو عارضه سطحی با زمان حضور خطی بدست آورده شدند. مزیت این روش نسبت به روشهای دیگر، استفاده از یک فرآیند قاعده مند در بررسی روابط توپولوژیک زمانی می باشد که تضمین می کند کلیه حالات ممکن برسی شده و همه روابط ممکن استخراج شوند. در نهایت بکار گیری موثر از این روابط در مدیریت زمین و املاک با پیاده سازی یک سیستم نمونه تشریح شده است.

در سال های اخیر توانمندی های تلفن های همراه هوشمند در ابعاد مختلف سخت افزاری و نرم افزاری رشد قابل توجه ای داشته است. این توانمندی ها در کنار بارزترین ویژگی یک تلفن همراه یعنی در همه جا حاضری، سبب استفاده روزافزون آن ها در سیستم های فراگستر شده است. امروزه سیستم های فراگستر موجبات تحول در مولفه های اساسی سیستم های اطلاعات مکانی را فراهم کرده اند، یکی از ملموس ترین این جنبه ها، بصری سازی و نمایش داده می باشد. از جمله روش های بازیابی اطلاعات از محیط پیرامون در رایانش فراگستر مفهوم برچسب گذاری مکانی می باشد و به علت ماهیت مکانی اکثر داده ها ارتباط تنگاتنگی با سیستم های اطلاعات مکانی دارد. پیش از این نصب برچسب های فیزیکی نظیر QR code یا برچسب های RFID بر روی اشیاء و عوارض، جهت اخذ اطلاعات از آنها مورد استفاده قرار گرفته است. این برچسب ها محدودیت های خاصی نظیر نیاز به برچسب فیزیکی و محدودیت فاصله را دارند. در پژوهش حاضر با استفاده از رابط های گرافیکی نوین نظیر فناوری واقعیت افزوده، رویکرد بهبودیافته ای از برچسب گذاری مکانی حاصل شده است که می تواند در بسیاری از زمینه های کاربردی نظیر زیرساخت یک شهر هوشمند به کار گرفته شود. از این رو مولفه های اصلی سیستم پیشنهادی و پلت فرم تلفن همراه هوشمند جهت ایجاد یک محیط فراگستر تشریح شده و چارچوبی جهت بصری سازی برچسب های مکانی مبتنی بر فناوری واقعیت افزوده ارائه شده است. برای پیاده سازی سیستم پیشنهادی میدان هفت تیر شهر تهران به عنوان مطالعه موردی انتخاب شده و برنامه کاربردی موردنظر در سیستم عامل اندروید طراحی و اجرا شده است. نتایج حاصل از برنامه کاربردی، نشانگر انطباق برچسب های مکانی بر روی اشیاء و ساختمان های متنتاظر و کارآمدی فناوری واقعیت افزوده در بصری سازی و نمایش داده ها در محیط دارد. همچنین با توجه به دقت حاصل از حسگرهای IMU و GPS در برنامه کاربردی پیاده سازی شده، روی هم نهادن برچسب های مجازی و اشیاء متناظر دنیای واقعی در محدوده موردنظر محقق شده است. این مساله بیانگر آن است که به کارگیری حسگرهای تلفن همراه هوشمند در پیاده سازی سیستم های واقعیت افزوده مکان مبنا در یک محیط شهری، دقت های مورد نیاز را به خوبی برآورد می کند.

ابرها را می­توان به عنوان یکی از پیچیده­ترین و تأثیرگذارترین متغیرهای دستگاه نیوار در شکل­دهی ساختار اقلیمی کرۀ زمین به شمار آورد. بنابراین، هدف از این پژوهش، بررسی و تحلیل مقدار ابرناکی به لحاظ تغییرات زمانی و مکانی در ایران است که طی یک دورۀ 31 ساله (2021-1991) برای تعداد 93 ایستگاه در پهنۀ ایران به انجام رسیده است. بدین منظور داده­های روزانۀ متغیر ابر از سازمان هواشناسی کشور دریافت گردید و پس از بررسی و پیش­پردازش و تبدیل آنها به مقیاس­های­ سالانه، ماهانه و فصلی، سطح نرمال بودن داده­ها با آزمون­های مختلف آماری از قبیل آزمون­های کولموگروف-اسمیرنوف، لیلیفورس و اندرسون-دارلینگ بررسی شد. سپس براساس توزیع نرمال و غیرنرمال سری­های زمانی ابرناکی جهت تشخیص روند داده­ها از آزمون رگرسیون خطی بر اساس روش کمترین مربعات خطا و آزمون من-کندال در سطح اطمینان 95 درصد استفاده شد. نتایج سالانه نشان داد تعداد 50 ایستگاه دارای تغییرات معنادار بوده­اند که جهت این تغییرات در 47 ایستگاه، کاهشی و تنها در 3 ایستگاه، افزایشی بوده است، در سایر ایستگاه­ها هیچ روند معناداری مشاهده نگردید. نتایج ماهانه و فصلی نیز بیانگر روند کاهشی مقدار ابرناکی در ماه­های سرد سال و فصل­های زمستان و بهار و البته فصل پاییز است. همچنین ارتباط بین عوامل مکانی طول و عرض جغرافیایی با مقدار ابرناکی با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون بررسی گردید که نتایج این آزمون بیانگر همبستگی منفی با طول جغرافیایی و همبستگی مثبت با عرض جغرافیایی است. سپس مقدار ابرناکی و توزیع آن در هر یک از مقیاس­های مورد مطالعه (سالانه، ماهانه و فصلی) در پهنۀ ایران در قالب نقشه نمایش داده شد. بالاترین مقادیر سالانۀ ابرناکی در جنوب و جنوب­غربی دریای خزر در ایستگاه­های رشت، رامسر، بندر انزلی، نوشهر و بابلسر و بعد از آن در مناطق شمال­غرب کشور در ایستگاه­های اردبیل، اهر، تبریز، سراب و ماکو و کمترین مقدار در مناطق جنوب و جنوب­شرق کشور است.

برای ارزیابی روند دمای شبانه، شبانه روزی و روزانه در حوضه مارون طی نیم سده گذشته داده های دما از ژانویه سال 1991 تا دسامبر سال 1999 پس از میانیابی به روش کریکنیگ در یک تحلیل رگرسیون خطی وارد شد و فاصله اطمینان 95 درصد شیب خط برای هر پیکسل بدست آمد. این بررسی نشان داد که در طی نیم سده گذشته دمای ماه های گرم سال از بخشهای گرم حوضه روند افزایش داشته است. روند افزایش دمای شبانه نسبت به دمای روزانه قوی تر بوده است.

در این مقاله، مفهوم پلی گروه را در یک رسته دلخواه ε تعمیم می دهیم، که همچنین تعمیمی از مفهوم شی گروهی نیز می باشد. سپس رسته PGrp(ε) از اشیا پلی گروهی در ε را تعریف می کنیم و بعضی از خواص آن، همچون حد و هم - حد، را در آن تحقیق می کنیم. همچنین نشان می دهیم که PGrp(ε) یک رسته ملموس روی رسته Mon(ε) از اشیا تکواره ای روی ε می باشد و دارای اشیا آزاد، هندسی و اساسا جبری است. سرانجام درباره حفظ و منعکس نمودن برونریختی و تکریختی توسط فانکتور فراموشی از PGrp(ε) به Mon(ε) بحث می کنیم.  

مقدمه و اهداف: کف پای صاف با تغییر راستای استخوانی و فعالیت عضلات همراه است و با خستگی زودرس این افراد حین ایستادن، راه رفتن و دویدن همراه است. هدف تحقیق حاضر بررسی اثر خستگی بر متغیرهای زمانی-مکانی راه رفتن و گشتاور عضلانی مچ پای افراد دارای صافی کف پا هنگام راه رفتن و مقایسه آن با افراد سالم بود. مواد و روش ها: تعداد 10 نفر از دانشجویان دارای کف پای صاف دانشگاه بوعلی سینا همدان با میانگین سن (1/2± 4/24 سال)، قد (3/4± 2/177 سانتی متر) و وزن (4/17± 9/81 کیلوگرم) و 10 دانشجوی سالم با دامنه سنی مشابه مورد مطالعه قرار گرفتند. با استفاده از یک سیستم تحلیل حرکتی Vicon (100Hz) با چهار دوربین سری T و دو دستگاه صفحه نیروی Kistler (1000Hz) متغیرهای فضایی-زمانی و گشتاور مچ پا در مرحله استقرار راه رفتن اندازه گیری شدند. بعد از حذف نویز و پردازش داده ها برای تحلیل آماری از آزمون تی تست مستقل و تحلیل آماری ویژه داده های تکراری در محیط نرم افزار SPSS19 و 05/0<α استفاده شد. یافته ها: در گروه دارای کف پای صاف در مقایسه با گروه کنترل، مقدار گشتاور اینونتوری مچ پا 16/0 (N. m/BW) بیشتر و گشتاور پلانتار فلکسوری مچ پا 6/0 (N. m/BW) کمتر بود (05/0P<). بعد از خستگی متغیرهای سرعت راه رفتن (04/0P=) و طول گام (01/0P=) و گشتاور پلانتارفلکسوری مچ پای (00/0P=) راه رفتن گروه کف پای صاف افزایش یافت. نتیجه گیری: گشتاور پلانتار فلکسوری افراد کف پای صاف کمتر از گروه سالم بود. شاید ضعف و عملکرد بد عضلات پلانتار فلکسور به دلیل تغییر راستای استخوان های کف پا از دلایل کاهش گشتاور پلانتارفلکسوری باشد. افزایش گشتاور اینورتوری در افراد کف پای صاف، نشان از افزایش فشار بر ساختارهای داخلی مچ پا می باشد شاید فعالیت های استقامتی طولانی مدت ساختارهای داخلی پای این افراد را بیشتر در معرض خطر اضافه بار و آسیب قرار دهد؛ لذا پیشنهاد می شود فعالیت های استقامتی با احتیاط بیشتری در مورد این افراد صورت گیرد. خستگی متغیرهای زمانی-مکانی و گشتاور مچ پای افراد کف پای صاف را تغییر داد، تغییر در گشتاور پلانتار فلکسوری بعد از خستگی، تقویت قدرت این عضلات را برجسته می سازد.